Monday, January 3, 2011

sigh*


s sandaling ito... hiling panalangin ko .....

wag naman pong mauwi s wala ang aking pamilya.....
ang isang relasyong hindi ko inaakalang mgging ganito kalalim s kin....
ay masisira lamang ng dhil s hindi inaasahang pagkakataon....

at kung pwedeng akuin ko n lang ang lahat... ggwin ko n...
kung pwede n ako n lang ang me ksalanan sakali mang
dumating s puntong masira at mabuwag ang lahat...
siguro mas gugustuhin ko n akuin ang lahat....

mahal ko ang pamilya ko.... at aaminin kong s bawat oras at araw
hindi nawala s isip ko ang bawat isa....
masakit para s kin n makitang nagkakaroon ng
hindi pagkakaunawaan ang bawat isa... at higit s lahat
n makitang nasasaktan ang bawat isa dhil s bawat isa....

s ngayon.... tanging naiisip ko... matapos n ang lahat...
at bumalik ang lahat s normal... s dati...
isang pamilyang humaharap man s problema at pagbatikos
ngagawang daanin ang lht s tawanan at simpleng biruan....

pero paano nga b kung nasa loob ang problema????...
paano mo bibigyan ng kasagutan ito...
paano mo aayusin ang lht....
paano mo ibabalik s dati at normal ang mga bagay-bagay...
paano nga ba???

maaari bang makiusap.....
wag nyong hayaan n masira ang lhat ng dhil lng dito...
nagsimula tyo ng wala ito at alam kong mabubuhay tayo ng wala din ito....
kung mahalaga s iyo ang pamilya at mhalaga s yo ang bawat isa....
isipin mo... handa k bang i-give up sila ng dhil lang s bagay n ito????

hindi ko man saklaw ang buhay ng bawat isa....
bilang isang kapamilya...
umaasa akong irerespeto at igagalang ng bawat isa ang aking saloobin...
ang aking damdaming s mga oras n ito ay nasasaktan at nhihirapan....

pero katulad ng dati... kailangang maging matatag at matapang...
hindi dahil s kaya ko ang lahat ng ito....kundi ang katotohanang....

ALAM NG AKING AMA ANG AKING NRARAMDAMAN.....
AT ALAM NYA KUNG PAANO AAYUSIN ANG LAHAT PARA S IKAKABUTI KO....
MAHAL NYA AKO AT SAPAT N ITO PARA MA-ASSURE AKONG
HINDI KO MAN NAIINTINDIHAN ANG LHAT KUNG BKIT DPT MANGYARI..
SAPAT N ANG PAGTITIWALA KO S KANYA....

n-b-blangko man ang utak at isip at puso ko....
hindi ito dpt mging dhilan para manahimik ako s isang tabi...
maraming nghihintay s kin... at maraming dpt gawin...
at khit mlungkot s aking pamilya ngayon....

DAPAT KONG IPAKITANG MASAYA AKO....
HINDI DHIL NEED... DI DIN DHIL KAILANGANG MG-PRETEND...
KUNDI ANG KATOTOHANANG NASA MGA KAMAY N NG AKING AMA ANG LHT NG ITO....

at ang dpt kong gwin... gwin ang mga pinapagawa nya....
dhil maraming magagandang bagay ang nghihintay hindi lng s kin... hindi lang s yo...
o s kanya... kundi s lht ng taong nangangailangan ng GRACE NG LORD....

kailangan kong mg-umpaw s grace dhil kpg apaw n apaw n ako....
mg-oover-flow ito at mahahawaan ang mga tao s pligid ko....

at lht ng ito alam kong DHIL LANG S KANYA.....
N NAGTIWALA, UMUNAWA AT NAGMAHAL S KIN...
KUNG KAYA MGAGAWA KO DIN NA
MAGTIWALA, UMUNAWA AT MHALIN ANG MGA TAO S PALIGID KO....
HIGIT LALO KAYO N PAMILYA KO....



biyaya at grasya p din tlg ng Lord.....

No comments:

Post a Comment