Tuesday, November 2, 2010
natatanging lugar...
ayokong sabihin lahat s yo.. blogspot.. dhil alam ko... khit dito hindi n ako safe mkpg-express ng nrramdaman ko.... maraming pwedeng bumasa at mgkaron ng tama at maling interpretasyon s anumang nabasa nila...
pero panu nga kung s yo eh hindi ko ma-express ang gusto ko sbihin... saan p??? bahala n...
ang totoo lng nmn s ngayon.......
GUSTO KONG MANIWALA N TOTOO ANG MGA SINASABI MO....... AAMININ KO... NAHIHIRAPAN AKONG PANIWALAAN ANG LAHAT... PERO MANIWALA K... GUSTONG -GUSTO KO.....GAWIN ANG BAGAY N ITO....
at s tuwing uulitin ko s isip ko ang lht ng sinabi mo... nraramdaman kong ang sarap maniwala..... pero bigla din nmn.. papasok ang isang kakaibang damdamin n siyang mgpphinto s kin n paniwalaan ang lht ng ito... at muli.. mararamdaman ko n nmn ang sakit... ang bigat s damdamin... un bang parang may isang pgkalaki-laking batong nakadagan s puso mo.. dhilan para mhirapan k huminga... at mgdedesisyong... wag mo n isipin ang khit n ano para matahimik k....
ang labo db???? pilit kong nilalabanan ang bagay n ito.. pero ang hirap.... cguro s tagal b ng panahon n namuhay ako s paniniwalang... "walang taong pwedeng magsabi s yo ng totoo... dhil lht sila sinira ang tiwala mo at dinala k s takot ..."
pero alam kong hindi nila ginusto ito at walang sinuman ang may gustong gwin ito hindi b?????
pero bkt mas mdling paniwalaan n mas gusto nilang saktan k kesa ang mahalin k... alam kong hindi totoo ito... pero pg sinabi n nila ang totoo... hirap nmn maniwala..
kung sana alam ko ang step-by step procedures para dito... ginawa ko n.... ayokong matali s gnitong paniniwala dhil alam kong nsasaktan ko din sila.... pero sana mlman nyong hindi ko din nmn ginugusto ito... sadyang s ngyon... nhihirapan ako...
isipin ko n lng b.. o ipakiusap s yo.. magtiyaga k nmn khit gano ktgal.... mababago din ito... pero kung kelan.. d ko p alam eh... kaya sana.. mag-stay k lng muna... alam kong mpipikon at mgglit k n s kin s mga susunod n pnhon.. pero sana mg-stay k p din...bk ksi ikaw n pala ang ggmitin para tuluyan akong makawala dito s kinalalagyan ko ngyon...kaya habaan mo nmn ang pasensya s kin.... pero kung susuko k din tulad ng iba... ayos lng... sanay nmn ako eh...
wag mo din isipin n pg-iinarte ang lht ng ito... kung gnito khirap mg-inarte... ayoko n... gusto mo ikaw n lng... mas masarap p din mbuhay ng walang arte s katawan db?????
s ngyon.. nhihirapan lng tlg ako.. pero maniwala k... im trying my best to overcome this... pero un lng... nkk-ilang attempt n ako ... laging fail... konti n lng.. pero bumabagsak eh...
kung minsan tuloy parang ayoko n... hayaan ko nlng n gnito.. pero hindi eh... alam kong better person n ako... at lagi ko ngang dinedeclare db n ... "I WILL NEVER EVER BE THE SAME AGAIN... AMEN!!!"... i've been here before... and sumhow.. im still here... pero hindi mgtatagal.. aalis din ako dito...at iiwan n ang lugar n ito at ang lht ng alaala at gmit n meron dito.... ang maskara ko... hindi ko isasama s pg-alis s lugar n ito...ayoko n din tlg....
kaya s yo.... OO, IKAW... SINASABI NG ISIP KO.... GUSTO KONG MANIWALA S LAHT NG SINASABI MO... AT KHIT NGA YATA ANG PUSO KO AY GNUN DIN... PERO BKIT MERONG ISANG BAGAY N PUMIPIGIL S KIN N TULUYANG PANIWALAAN ANG LAHAT.... NHIHIRAPAN N DIN AKO....
hanggang kailan k mananatili s natatanging lugar n ito........???????
tulungan mo nmn ako.....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment